Աղոթարան

Փնտռեցի զայն ճամբաներուն վրայ: Հարցուցի գիշերապահներուն: Թակեցի դռները այն տուներուն, ուր լոյս տեսայ:
-Արդեօք տեսա՞ք մուրացիկ մը, որ ապաստարան կը փնտռէր այս ցուրտ գիշերով, այս ձիւն գիշերով: Արդեօք ձեր դու՞ռն ալ թակեց երեք անգամ,- հարցուցի:
Զիս գինով կարծեցին ու խնդացին վրաս: Այդ գիշեր, Տէ՜ր, ճամբաներուն վրայ Քեզ էր, որ կը փնտռէի: Դուն էիր, որ երեք անգամ թակեցիր իմ տան դուռը, ու ես չճանչցայ Քեզ եւ դուռը երեսիդ գոցեցի:
Այն օրէն ի վեր շատ անգամ իմ տունը կոչունքի հրաւիրեցի քաղաքին մուրացիկները, սակայն անոնց մէջ չգտայ Քեզ, Տէ՜ր:
Այն օրէն իմ տունը ճամբու վրայ շինեցի, որ հանգիստ առնեն ճամբորդները յոգնած, սակայն այդ ճամբորդներուն մէջ չգտայ Քեզ, Տէ՜ր:

ՀԱՄԱՍՏԵՂ

Մեկնաբանություններ